hiçbir yazımda olmadığı gibi bu yazının da bi' başlığı yok.
aslında bu yazının bi' konusu da yok.
bi'kaç gündür hayatımda dönen konuşmalardan bahsedicem sanırım.

 bazı duygularımızı dile dökemiyoruz,anlatımımız ne kadar iyi olsa da.
ya anlatacağımız kadar yaşayamıyoruz ya da öyle bi' şey yaşıyoruz ki dile dökmeye yetmiyor. 

 rutinden sıkıldığımızda modumuz düşüyor.
farklı bi' şey yaşadığımızda bi süre sonra ondan da sıkılıyoruz,normal.
'şu an iyi değilim,normalde de iyi değilim.sadece diğer zamanlara göre daha kötüyüm.'
yani sonuç olarak "normalim"

 sebeplerimiz var,çözümü olduğu sürece güzel. ama çözümü olmayan bi' sorundan bahsediyorsak,yani bu çözüm senin elinde değilse o çözüm daha çok kafanı kemirip seni yiyor bu bi' gerçek.
düşünmeyi çok sevmem. düşünmeden yaşar,cevaplarım.
bu benim için normal bi' durum oldu. eğer bi' gün anormal duruma geçersem "aa evet sorunum buymuş bu da bana çözüm oldu" der ve geçerim.

 gündüzleri severken artık geceye tutuluyorum. geceyken daha fazla benmişim gibi.
gündüzleri sanki herkes o kadar samimiyetsiz ki "iyi" olmaktan çok uzaklar.
gece olunca ben kendimle baş başayım ve mutluyum.
farkında olmam da bi' şeyi değiştirmiyo evet.
o yüzden bunu da es geçtim hayatımda.

 ironik bi' hayat yaşıyorum. yukarıda size düşünmüyorum derken aslında her şeyi düşünmüş gibiyim. bu bi' yalan söylemi değildir. bu çözümü bulunmamış bi' olaydır.

 siz bunları okuyosunuz ve belki de o kadar boş konuşuyorumdur ki ilerde çocuklarım bu siteye girip 3 satırdan sonra sıkılacaklar.
ama bu satırların hepsi benim için,sizin için değil.

 deniz kızı kimliğimi seviyorum. bayılırım denize.
çoğunuz "elf kızı irem" ya da "irem duman" olarak bilirsiniz beni.
bi' çok sıfat yakıştırdığım gibi "deniz kızı" sıfatı da benimdir.
çok söylemezdim aslında. çünkü elf kızı irem adıyla elif olarak anıldığımdan,elf'lere haksızlık ettiğimi düşünüyorum. 
deniz kızı adını yayarak denizi kirletmek istemem o kadar çok kirleten varken..
yeri gelmişken tüm eliflerden de özür dilerim,siz de dileyin.

başlık olmadığı gibi konu da yok.ve bu yüzden tüm konulu yazılardan da özür dilerim.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

aynı zamanı yaşamak

  aynı zamanı yaşamak diye bir şey var.   gece gündüz bir olduğunuz insanla bile aynı zamanı yaşamıyoruz aslında. sabah birlikte uyandığınızda aklınıza gelen şeyler bile farklı, farklı şeyler yemek isteyebiliyorsunuz kahvaltıda.  ya da arkadaşınızın sizinle bir şeyi paylaşırken yaşadığınız duygu durum ne onunkiyle aynı ne de sizin onu bir önceki dinleyişinizle.  verdiğim örneklerin hiçbiri yadırgadığımdan değil bu arada, işleyiş bu. böyle olmak zorunda.  günbatımını izlerken sizinle aynı hayalleri kurmuyor diye kimseye kızamazsınız.  biri sizle dertleşirken siz ne kadar kendinizi verebiliyorsunuz benim derdim bu aslında. o ailesinden yakınıyor siz onun için mi üzülüyorsunuz yoksa çok şükür sizin öyle dertleriniz mi yok, yoksa aman ağlasın da modumuza dönelimci misiniz?  birinin evi yandığında ölmesinden mi korkarsınız, bundan sonra yaşayacağı travmalardan mı, evsiz kaldığı için mi yoksa ya bir gün sizin de eviniz yanarsa mı? birinin elini ilk kez tutarken ne düşünüyorsunuz? elinizdeki
Devamı

fırsat indirimi

ilişkiler indirimi olan bir mağazada hızlıca bir şeyler seçmeye çalışmak gibi. anlık bir kararla eline bir şey alıyorsun ama mağazadan çıkmadan başka bir şeye tercih edebilirsin. onu denemek isteyebilirsin, onun rengi daha çekici olabilir ya da daha rahat gözükebilir. o kadar zaman tanımıyoruz ki birbirimize ve o kadar ne istediğimizi bilmiyoruz ki..  sadece indirimden faydalanmaya çalışıyormuşuz gibi geliyor bazen. 1-2 kriterimizi karşılıyorsa hemen sahip olmaya çalışıyoruz. geri kalanları ise sadece oldurmaya çalışıyoruz. bir beden küçük mü geldi, olsun kilo vermek istiyorum zaten. rengi aslında tam içime sinmedi mi, olsun alayım illa ki bir gün giyerim.  sadece bir şey hoşumuza gittiyse geri kalanını halledebilir diye düşünüyor insan. ya ben kabullenirim ya da o zamanla bana uyum sağlar yani “değişir” hiçbir şeye geç kalmadık aslında. çevremize bakınca dışardan güzel gözüken her şey başımıza geldiğinde sabrettiğimiz, alttan aldığımız, tahammül ettiğimiz şeylere dönüşüyor. aslında be
Devamı

bağlı balık

üç seçeneğinizin olması ile bin seçeneğinizin olması aynı şey değildir hiçbir zaman. 2. üzülmenizle 756. üzülmeniz arasında bir fark vardır.   ne mi fark var diyorum?  insanların sınırlarının olması ya da olmaması ruhsal durumu etkiliyor diyorum. insanların kendilerini tanımadıkları sürecinde ya da her şeyi kabul edebilir düzeyde kaldıkları sürecinde insanların daha mutsuz olabileceğini düşünüyorum.  önce kendini bilirsin, sonra da ne istediğini bilirsin. hayattan, kendinden, doğadan, aileden…  eğer ki bir sınırın yoksa her şeyi isteyebilirsin ve seçeneğin sınırsızdır. her şeyi denemeye kalkmak demek hem zaman kaybı demek hem de başarı oranının azalması demek. başarı oranın azaldıkça motivasyonunun azalması kaçınılmaz bana kalırsa. bu sebeple gittikçe artan mutsuzlukla aslında sınırları olmayan ve ne istediğini bilmeyen birine dönüşürsün. bu yüzden mutsuz olma ihtimalin her zaman daha fazla. eğer ki bir sınırın, bir kriterin olursa bir durumla karşılaşınca iki ihtimalin olur. ya evet b
Devamı