şey var dimi?
ne kadar tecrübe sahibi olursan o kadar güçlü olursun. 
çünkü hep güçlü olmak zorundayız.
çünkü güçlü olan kazanır.

 belki ben seninki kadar,onunki kadar çok şey yaşamadım ama benim şöyle bi' kalkanım vardı.
"yaşayabileceğim her şeye karşı önlem almak ve yaşandığı zaman bu sayede atlatabilmek."

olayın en başında hayal gücü var. "ne yaşayabilirim,neler olabilir,en kötü ne hissedebilirim?"

 daha sonrasında hayali biraz kenara atıp çıkarım yapma yeteneği giriyo devreye. "bu tür sonuçlar çıkabilir" gibisinden. 

 iş biraz daha zorlaşıyo ve mantık giriyo araya. e malum herkes kullanamıyo var olsa bile. "böyle bi' şeyle karşılaşırsam en az zararla nasıl kurtulabilirim?"

 bunları bütün haline getirdiğin zaman ne kadar gerçekçi bi' yapı inşa ettiysen o kadar çok hissediyorsun düşünürken. aslında bi' nevi yaşıyosun o duyguyu.ulaştığınız sonuçlar sizinle uyuşmuyorsa asıl olayı yaşadığınız zaman durum tam bir yıkım haline geliyor. bu yüzden hep derim; "insan kendini tanımalı."

benim için hayatımda önem taşıyan biri varsa her şey çok güzel gidiyorsa bile ben bütün senaryoları kafamda yaşamış oluyorum ve sonrasında sizin tabirinizle "kazık yendiğinde" perişan olmuyorum. hayal kırıklığı yaşamıyorum. çünkü herkes her şeyi yapabilir. bunun güvenmemekle alakası yok,pollyanna olamam bu konuda. 

 benim için tecrübe çok fazla şey yaşamak,benzer durumlarla çok sık karşılaşmak değildir. benim için sevdiğiniz bi' yemeği 400 kere yapmış olmanız bi' tecrübe değildir. benim için tecrübe o yemeği ne kadar istediğiniz gibi yapıyo oluşunuzdur. arkanızdan bıçaklayan 50 kişiyle karşılaşmanız da tecrübe değildir,tecrübe; bi' insanın sizi arkanızdan bıçaklayabilecek olduğunu bilmeniz, bu duruma kadar ve bu durumda nasıl davranabileceğinizi kestirmenizdir.

 denize 100 tane taş fırlatsan ne olur,denizin tek dalgasıyla yerle bir olacaksan..

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

aynı zamanı yaşamak

  aynı zamanı yaşamak diye bir şey var.   gece gündüz bir olduğunuz insanla bile aynı zamanı yaşamıyoruz aslında. sabah birlikte uyandığınızda aklınıza gelen şeyler bile farklı, farklı şeyler yemek isteyebiliyorsunuz kahvaltıda.  ya da arkadaşınızın sizinle bir şeyi paylaşırken yaşadığınız duygu durum ne onunkiyle aynı ne de sizin onu bir önceki dinleyişinizle.  verdiğim örneklerin hiçbiri yadırgadığımdan değil bu arada, işleyiş bu. böyle olmak zorunda.  günbatımını izlerken sizinle aynı hayalleri kurmuyor diye kimseye kızamazsınız.  biri sizle dertleşirken siz ne kadar kendinizi verebiliyorsunuz benim derdim bu aslında. o ailesinden yakınıyor siz onun için mi üzülüyorsunuz yoksa çok şükür sizin öyle dertleriniz mi yok, yoksa aman ağlasın da modumuza dönelimci misiniz?  birinin evi yandığında ölmesinden mi korkarsınız, bundan sonra yaşayacağı travmalardan mı, evsiz kaldığı için mi yoksa ya bir gün sizin de eviniz yanarsa mı? birinin elini ilk kez tutarken ne düşünüyorsunuz? elinizdeki
Devamı

fırsat indirimi

ilişkiler indirimi olan bir mağazada hızlıca bir şeyler seçmeye çalışmak gibi. anlık bir kararla eline bir şey alıyorsun ama mağazadan çıkmadan başka bir şeye tercih edebilirsin. onu denemek isteyebilirsin, onun rengi daha çekici olabilir ya da daha rahat gözükebilir. o kadar zaman tanımıyoruz ki birbirimize ve o kadar ne istediğimizi bilmiyoruz ki..  sadece indirimden faydalanmaya çalışıyormuşuz gibi geliyor bazen. 1-2 kriterimizi karşılıyorsa hemen sahip olmaya çalışıyoruz. geri kalanları ise sadece oldurmaya çalışıyoruz. bir beden küçük mü geldi, olsun kilo vermek istiyorum zaten. rengi aslında tam içime sinmedi mi, olsun alayım illa ki bir gün giyerim.  sadece bir şey hoşumuza gittiyse geri kalanını halledebilir diye düşünüyor insan. ya ben kabullenirim ya da o zamanla bana uyum sağlar yani “değişir” hiçbir şeye geç kalmadık aslında. çevremize bakınca dışardan güzel gözüken her şey başımıza geldiğinde sabrettiğimiz, alttan aldığımız, tahammül ettiğimiz şeylere dönüşüyor. aslında be
Devamı

bağlı balık

üç seçeneğinizin olması ile bin seçeneğinizin olması aynı şey değildir hiçbir zaman. 2. üzülmenizle 756. üzülmeniz arasında bir fark vardır.   ne mi fark var diyorum?  insanların sınırlarının olması ya da olmaması ruhsal durumu etkiliyor diyorum. insanların kendilerini tanımadıkları sürecinde ya da her şeyi kabul edebilir düzeyde kaldıkları sürecinde insanların daha mutsuz olabileceğini düşünüyorum.  önce kendini bilirsin, sonra da ne istediğini bilirsin. hayattan, kendinden, doğadan, aileden…  eğer ki bir sınırın yoksa her şeyi isteyebilirsin ve seçeneğin sınırsızdır. her şeyi denemeye kalkmak demek hem zaman kaybı demek hem de başarı oranının azalması demek. başarı oranın azaldıkça motivasyonunun azalması kaçınılmaz bana kalırsa. bu sebeple gittikçe artan mutsuzlukla aslında sınırları olmayan ve ne istediğini bilmeyen birine dönüşürsün. bu yüzden mutsuz olma ihtimalin her zaman daha fazla. eğer ki bir sınırın, bir kriterin olursa bir durumla karşılaşınca iki ihtimalin olur. ya evet b
Devamı