kırıntılar

bi' kaç terimden gidicem bu sefer bu yazımda. mesela sigaraya başlamak pişmanlıktır. ama yokuşlardan çıkarken,koşarken nefesiniz kesilmesine rağmen sigaraya devam etmeniz kabullenilmiş pişmanlıktır.  sevgilinizle mükemmel bi' ilişkiniz var ama yine de aklınızda "ya ayrılırsak?" düşüncesi var. bu korkudur. ama sevgilinizle zaten bi' kaç kereden fazla ayrılıp barıştıysanız ve aklınızda yine aynı düşünce varsa; buna ben kabullenilmiş korku diyorum.  eve girdiğinizde kulaklığınızı koyduğunuz bi' yer var ve bi' gün onu başka yere koydunuz. sonrasında hep koyduğunuz yere baktınız ve göremediniz. bu unutkanlıktır. daha sonrasında kulaklığınızın yerini değiştirdiğinizde hala ilk önce eski yerine bakıp,sonra "aa,burda değildi." diyorsanız bu tahmin edeceğiniz üzere kabullenilmiş unutkanlıktır. bildiğimiz,algıladığımız,benimsediğimiz şeylere kabullenilmişlik dense bence fena olmaz. çünkü hayatımızda o kadar çok doğrusunu onaylayıp ,yanlışını y