kırıntılar

kocaman kalabalık ve sesinin duyulmaması  ben bu yazıyı kahkahayla yazdım kimse katılmadı gülüşüme  kocaman korkular ve vazgeçilmeyen özgüvenler ben bu yazıyı karanlıkta yazdım kimse gelip ışığım olmadı kocaman yalanlar ve doğru yaşanmaya çalışılan hayatlar ben bu yazıyı samimiyetimle yazdım kimse inanmadı kocaman kara bulutlar ve arkası görülmeyen yarınlar  ben bu yazıyı dün yazdım bugün kimse okumadı  ya uyudum uyanamadım ya da uyandım bir daha hiç uyuyamadım hatırlamıyorum   sorsan her şey güzeldi, yerli yerindeydi ne zaman böylesine dağıttım her yeri bilmiyorum ya çok içtim ayılamadım ya da ayıldım bir daha hiç içemedim  demek ki o kadar sarhoş olmuşum ki şimdi hiçbir şeyin eski yerini bilmiyorum neyi nereye koysam oraya ait değilmiş gibi ben bile kendi yerimde değilmişim gibi  göremediğim, ulaşamadığım yerlerde bile kendimi aradım  sonra da kapıyı çekip çıktım  ya da çıkamadım sıkışıp kaldım, inan hatırlamıyorum.