kırıntılar

neyi, nasıl hissettiğimi bilmiyorum. sadece 1 hissim var, ara ara bir tık yükseliyor/alçalıyor gibi. birini özlemek neydi bilmiyorum ya da güldüğüm zamanlar mutlu olduğum zamanlar mı bilmiyorum. eğer öyleyse, mutluluk o kadar kısa süren bir şeyse biz bunun için mi uğraşıyoruz? en son ne zaman huzurluydum bilmiyorum, şimdi hiçbir zaman huzurlu hissedemiyorum. kafam güzelken bile kafamı hep kurcalayan bir şeyler var ve bu beni rahatsız ediyor. yarını düşünmeden duramamak çok kötü. en son ne zaman mutlu uyudum bilmiyorum. kabuslar her zaman var, hatırlamadığım anlarım var rüyalarımda. uyandığımda yumruklarımı sıkarken tırnaklarımın avcumu morarttığı anlar.. acaba ne var bu kadar halledemediğim? halledemeyip kaçtığım çok şey var gibi, görmezden gelince sanki kimse görmüyor gibi. bu galiba kaynayan suya benziyor, üst kısımlar soğukken alttan alta kaynıyor bu noktalar ve diğerlerine karışıyor. yani hayatıma, tutunduğum şeylere.. tutunamadığım zamanlarda yanıyorum, kaynar suyun için