kırıntılar

bazen hayatta amaçlarım olduğunu düşünüyorum. büyük ya da küçük hiç fark etmeden bir şeyleri beklediğimi, bir şeyler için uğraştığımı fark diyorum. bizi ayakta tutan şeylerden bahsediyorum. bir şekilde hayata bir yerden dokunduğumuzu sanıyorum. bazen amaçlarım/yaptıklarım çok anlamlı geliyor. kendimden çok fazla verim aldığıma inanıyorum. hatta motivasyonum öyle güzel oluyor ki uyanıp kendime geldiğimde BEN UYANDIM BEN diye tüm dünya'ya haber salasım geliyor. çünkü ne bileyim kendimi seviyorum ve o gün hayatlarına dokunacağım insanlar olacak. hepimiz her gün insanların hayatlarına dokunuyoruz. bazen iyi bazen de sanki her şeyden daha kötü bir şekilde. birinin hayatına dokunabilmek çok tehlikeli aslında. eskiden sadece çocuk büyütmenin çok tehlikeli olduğunu düşünürdüm ama şimdi herhangi bir iletişimin, herhangi bir bağın çok tehlikeli olduğunu düşünüyorum. çünkü söylediğiniz tek bir kelime ile her şeyi yıkabilirsiniz. bunun sorumluluğunu yaşamak çok zor ve bu sorumluluktan kurtulma