kırıntılar

ondan, bundan ve sonrasında kendimden bir hayır gelmeyince kendim için başka bir yol aramaya başladım. herkesin kendince derdi olduğu halde neden ben bitik ve yitik yaşıyorum, başkaları nasıl mutlu olabiliyor sorusuyla başladı bu arayışım. kitaplar aldım, videolar izledim ve onların söyledikleriyle kendi düşüncelerimi birleştirerek daha iyi nasıl olabilirim sorusuna yöneldim. en başında küçük şeylerle mutlu olmam gerektiğine inandırdı bu yaptıklarım. buna odaklandım, mutlu hissettim mi diye sorarsanız hayır hissetmedim. kimi zaman pes edip sonra başka bir şansım olmadığı için devam ettim. çünkü mutlu olmayı başaranlar da bunu söylüyordu, bir anda kabullenilecek bir şey değildi bu.  her gün kendini iyi ve mutlu gibi hissettiğine kandırmaya çalışmaktı amaç. öyle olmasa bile bunu diretmekti önemli olan. çünkü sonrasında fark ettim, bir süre sonra kendime yaptığım ısrarlar beni daha iyi gibi hissetmeme sebep oldu. bir süre sonra yavaş yavaş kabullendiğimi fark ettim.  kolay olmadı am