yön vermeli. mi acaba?

kararlar. 

     mutluyken ve mutsuzken alınan kararlar.
       çaresizlikten alınan kararlar.
     vazgeçilen kararlar.

hangisi daha etkili hayatımızda? hangileri yön veriyor hayatımıza?

    tanınabilecek o kadar çok insan var ki dünyada. ben seçemiyorum,bilemiyorum. tamam diyorum "bu işte." 
başlanıyor bi' şekilde ama bitişini görmek,istediğinin o olmadığını görmek daha da yalnızlaştırıyor. "tanımak istemiyorum ama bence tanımalıyım" dediklerim oluyor illa ki,bu sefer de içimden gelmediği için kısa soluklu oluyor.

     
       istenilenler listesi ---> a,b,c,d
          istenilmeyenler listesi ---> e,f,g,h
       karşındaki insanlar ---> x,y,z ????

bi' yerden yakalayınca devam edilmeli düşüncesi var bende. eksiler artıları geçene kadar zaman veriyorum iletişime. aslında ben bi'çok şey deniyorum ama sonuçlar hep negatif oluyor. çok irdelemeyince yeterince değerli olmuyor,çok irdeleyince zaten hiç olmuyor. bazen diyorum başkası gelse de benim yerime karar verse öyle devam etsem. görücü usulünü onaylar gibi oldu bu da ya insanın aklındakini anlatması çok zor cidden. 

her yazımda bi' sonuca varıyorum,bazen akıl veriyorum aklımca ama bu yazımda bi' sonuç olmayacak çünkü henüz noktasını koyamadım bu konunun. belki bi' gün güncellerim bu yazımı. belki tabii..


bizden giden insanlara "hoşçakal" deriz. bize gelen insanlara ise "hoşgeldin." peki bize hoş gelen insana hoşça kal diyerek başkasına hoş gitmesini onaylamış olmaz mıyız? ya farkında değilsiniz hiçbir şeyin ya da... ya da neyse. ben benim dünyamda bencilim ve kalbim bazen düşünmemi engelleyecek kadar sıkışıyor. 

Yorumlar

  1. bazen de bize hoş gelen insanlara hoşgeldin diyemeyiz hoşçakal dememiz gerekenlere kalbimizi açarız kelimeler kifayetsiz kalır... peki ya sen İrem tanıdığın insanın bitişini gördüğünde yalnızlaşıyor musun? Bence yeni insanları daha da iyi tanıman için şans kapını çalıyor olmasın?

    YanıtlaSil
  2. Bu yazıyı okuduktan sonra aklıma gelen bir şarkının sözlerini seninle paylaşmak istedim.

    Bir hayale adanmış, yarım bir öyküyüz.
    Arar ve sorarlar, yokuz ki sürgünüz.
    Hangimiz ters, hangimiz düz, hangimiz yaz, hangimiz güz?
    Meçhul bir dörtlüğüz.

    En değerli armağan aşk, hayatta gördüğüm.
    Garip bir hediye, kurdelası kördüğüm.
    Boğuştuğum ilmik, çözülmez niyetli.
    Bu boşluk yaşantıma, ilkokuldan meyilli.

    Benim samimi dostum, kafamdaki duygularım,
    Maalesef munferitim onların da canı sıkkın.
    Aşina değildin, lüzumsuz kinaye.
    Amiyane bi tabir, hep aynı terane.

    Bir hayale adanmış, yarım bir öyküyüz.
    Arar ve sorarlar, yokuz ki sürgünüz.
    Hangimiz ters, hangimiz düz, hangimiz yaz, hangimiz güz?

    Ah ! İstemekle olsaydı her istek,ve yerine gelseydi içinden geçen dilek tadından tuz biber çalınırdı,hayat koca bebek.

    Gel gel, geçelim konunun en hakiki merkezine.
    Ve aşka dalalım ve nakşa geçelim.
    Kendimize güvenli bir yol seçelim,
    Bulana kadar toprak eşelim. Bir gün sen de ağlayacaksın be neşelim.

    Sonuç olarak ; a+b+c+d = e+f+g+h =/ x+y+z+ ???

    Kararsızlık en kötü çözümsüzlük.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

aynı zamanı yaşamak

fırsat indirimi

bağlı balık