zincirleme.

geçen gün aynada karşılaştım kendimle.
gerildim.
çünkü bu olay başkasının gözünden kendimi görmekten çok farklı.
kendimle konuşurken çatışmalar çıkıyor beynimde.
onları dindireyim derken eziyorum/kırıyorum bi'şeyleri.
bazen de karşımdakini.
dilimin ucundakilerle,nesnelere çarpan seslerimin anlamları arasında büyük farklar var.


bi' şekilde halkalardan oluşan zincirler sıraya konuluyor,bazen de sırayla kovuluyor. 
halkadan bi'kaç zincir çıkarttığında yerine yenisini bulabilmek zor.
hele de benim gibi yardım istemiyorsanız. 
hadi diyelim ki yenisini bulduk. yeni birini aldım yani hayatıma. 
sen öyle hayatın devam ederken belli bi' noktaya koyduğun halkaya güvenip yola devam etmek o kadar riskli ki..
güven boşa çıktığında o zinciri boğaza dayayasım geliyor benim,ki yapıyorum da. 

insanlara değer verdiğimizi göstermek zor değil,karşımızdakinin bunun anlaması da über zor bi'şey değil.
önemli bi' noktaya sahipseniz birinin hayatında,kendiniz kadar onun hayatını da düşünmek zorundasınız. 
çünkü kimseyi yolun ortasında tek bi' halka için geriye döndürme hakkınız yok. 
kimse için geri dönmeye de gerek yok.

 zaman kavramı geçip geri dönmemekle meşhurdur. 
ve siz her geçen saniyeyle beraber insanların hayatlarındaki sürenizde değişimler yaparsınız.
bazen saniyeler geçtikçe süreniz uzar,bazen ise geçen bir saniye yaşayacağınız 1 yılı siler atar.

ben hep kendimle konuşmaktan kaçan biriyim,en başta söylediklerim bu nedenlerden birazı.
kendinden kaçan birinin sözüne ne kadar güven olur bilmiyorum ama başkalarından kaçmayın.
hani klişeler vardır ya hep. şu an değer verdiğiniz insana gidin ve içinizden geleni söyleyin diye. işte onu gerçekten yapın. 
çünkü o an söylediğiniz küçücük bi' şey halka tam kopacakken onu daha da sağlamlaştırabiliyor. 
ve kabul etmek gerekirse kimse yalnızlıkla başa çıkamıyor. yani her zaman başka halkalara ihtiyacımız varken,böyle küçük şeyleri yapmak zor olmamalı. 
bilemezsin belki de yüzeysel gördüğünüz noktaların ortaları derindir. ve bitiş noktaları kalbimizin en önemli noktalarının başlangıçlarıdır. 

Yorumlar

  1. Unknown21 Aralık 2016 16:37

    Her nekadar çabalasa da insanoğlu elbet biryerde ne gücü ne de tahammülü kalıyor her seferinde yüzüne tokat gibi yapışan umursamaz tavırlı cevaplardan. Her nekadar şahlandırsada atlıkarınca tadındaki duygularını; biri gelip bilyalı arabasının tekerine sokuveriyor alaycı çomağını. Geriye dönüp bakmaktan bile utanır hale geliyor insan böyle zamanlarda. Gurur denen illetin doruk noktaşarında buluveriyor ruhunu. Ne ah etmeye yüzü kalıyor nede vah etmeye mecali. Üstüne benzin dökülmüş kesi yavrusu gibi hissediyor kendini. Soğuk sokaklarda gezip dolaşırken sıcaktan korksr hale geliyor. Önce göz yaşlarıyo ıslatıp üzerindeki benzini temizlemeye çalışıyor. Heryana bulaştığını görünce büsbütün çıkmaza giriyor aklı. Mantığına sığdıramadığı duygularını inkar etmekten başka bir umut kapısı kalmıyor elinde. Ne gördüğünde kalbini tekleten gözler geliyor aklına nede dokunmaktan bile aciz olduğu kadife tene dokunuşunu hayal ettiği gece yarıları. Bazen öyle işte ! Ne ısrarcı sözler fayda ediyor kalbinde umudunu yeşerttiğin aşka nede milyonlarca kalpli göz.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

aynı zamanı yaşamak

  aynı zamanı yaşamak diye bir şey var.   gece gündüz bir olduğunuz insanla bile aynı zamanı yaşamıyoruz aslında. sabah birlikte uyandığınızda aklınıza gelen şeyler bile farklı, farklı şeyler yemek isteyebiliyorsunuz kahvaltıda.  ya da arkadaşınızın sizinle bir şeyi paylaşırken yaşadığınız duygu durum ne onunkiyle aynı ne de sizin onu bir önceki dinleyişinizle.  verdiğim örneklerin hiçbiri yadırgadığımdan değil bu arada, işleyiş bu. böyle olmak zorunda.  günbatımını izlerken sizinle aynı hayalleri kurmuyor diye kimseye kızamazsınız.  biri sizle dertleşirken siz ne kadar kendinizi verebiliyorsunuz benim derdim bu aslında. o ailesinden yakınıyor siz onun için mi üzülüyorsunuz yoksa çok şükür sizin öyle dertleriniz mi yok, yoksa aman ağlasın da modumuza dönelimci misiniz?  birinin evi yandığında ölmesinden mi korkarsınız, bundan sonra yaşayacağı travmalardan mı, evsiz kaldığı için mi yoksa ya bir gün sizin de eviniz yanarsa mı? birinin elini ilk kez tutarken ne düşünüyorsunuz? elinizdeki
Devamı

fırsat indirimi

ilişkiler indirimi olan bir mağazada hızlıca bir şeyler seçmeye çalışmak gibi. anlık bir kararla eline bir şey alıyorsun ama mağazadan çıkmadan başka bir şeye tercih edebilirsin. onu denemek isteyebilirsin, onun rengi daha çekici olabilir ya da daha rahat gözükebilir. o kadar zaman tanımıyoruz ki birbirimize ve o kadar ne istediğimizi bilmiyoruz ki..  sadece indirimden faydalanmaya çalışıyormuşuz gibi geliyor bazen. 1-2 kriterimizi karşılıyorsa hemen sahip olmaya çalışıyoruz. geri kalanları ise sadece oldurmaya çalışıyoruz. bir beden küçük mü geldi, olsun kilo vermek istiyorum zaten. rengi aslında tam içime sinmedi mi, olsun alayım illa ki bir gün giyerim.  sadece bir şey hoşumuza gittiyse geri kalanını halledebilir diye düşünüyor insan. ya ben kabullenirim ya da o zamanla bana uyum sağlar yani “değişir” hiçbir şeye geç kalmadık aslında. çevremize bakınca dışardan güzel gözüken her şey başımıza geldiğinde sabrettiğimiz, alttan aldığımız, tahammül ettiğimiz şeylere dönüşüyor. aslında be
Devamı

bağlı balık

üç seçeneğinizin olması ile bin seçeneğinizin olması aynı şey değildir hiçbir zaman. 2. üzülmenizle 756. üzülmeniz arasında bir fark vardır.   ne mi fark var diyorum?  insanların sınırlarının olması ya da olmaması ruhsal durumu etkiliyor diyorum. insanların kendilerini tanımadıkları sürecinde ya da her şeyi kabul edebilir düzeyde kaldıkları sürecinde insanların daha mutsuz olabileceğini düşünüyorum.  önce kendini bilirsin, sonra da ne istediğini bilirsin. hayattan, kendinden, doğadan, aileden…  eğer ki bir sınırın yoksa her şeyi isteyebilirsin ve seçeneğin sınırsızdır. her şeyi denemeye kalkmak demek hem zaman kaybı demek hem de başarı oranının azalması demek. başarı oranın azaldıkça motivasyonunun azalması kaçınılmaz bana kalırsa. bu sebeple gittikçe artan mutsuzlukla aslında sınırları olmayan ve ne istediğini bilmeyen birine dönüşürsün. bu yüzden mutsuz olma ihtimalin her zaman daha fazla. eğer ki bir sınırın, bir kriterin olursa bir durumla karşılaşınca iki ihtimalin olur. ya evet b
Devamı