yol ayrımları.
yol ayrılıkları.

 karar vermen gerekecek bi' gün. sigara paketlerin biticek. uykuların kaçıcak. booomboş bakıcaksın duvarlara. bi' anlam,bi' yön arayacaksın. soğuk duşlar alacaksın belki. belki penceren açık uyumaya çalışacaksın rüzgar bi'şeyler fısıldasın diye.

 bi' yol seçeceksin. çünkü seçmek zorunda kalacaksın. yol ayrımında tercih yapıp yeni yoluna devam edeceksin. belki "pişman olur da geri dönerim" diye adımlarını kazıyarak ilerleyeceksin. kendinden eminmiş gibi gözükeceksin o sert adımlarınla ama bilmeyeceksin gökyüzünden düşen bi'kaç yağmur damlasıyla yok olacak hepsi.

 geri dönemeyeceksin. başka çıkar yol bulamayacaksın. ilerleyeceksin gün ışığını görene kadar. kendi çığlıklarınla konuşacaksın. e biticek bi'gün o yol ama sanki hiç bitmeyecek gibi ilerleyeceksin. yeni bi' yol ayrımı çıkıcak karşına. bambaşka,hiç bilmediğin bi yol. 

 yeni yolda ilerlemeye başlayacaksın. bi' önceki yolda o kadar kötü şeylerle sınanacaksın ki yine en kötüsüne hazırlayacaksın kendini. daha inatçı olacaksın. daha inançlı. daha kendinden emin ve daha korkusuz.. beklemediğin bi'şey olacak. bu yol çok güzel bi' yol olacak. çığlıkların azalacak. bu sefer de bu kadar iyi olması şüphe uyandıracak. 
yanlış yolda yürümeden doğru yolu bulamaz bana göre insan. yanlışı görmeden doğrudan emin olamaz insan. çevrenizi düşünün bi' ufaktan. hangisinin,hangimizin kötü bi' seçimi yok?  hepimizin var. hepimiz bi' yaşanmışlığın altını kırmızı kalemle çiziyoruz. ve o çizgiden sonrasını daha dikkatli yazıyoruz. o kırmızı çizgiden sonra anlıyoruz, "bu benim hayatım" 

 o kadar bastırarak, o kadar üstünden zilyonlarca kez geçerek çiziyoruz ki onun altındaki kelimelerimize akıyor bazen kırmızılık. kelimelerimize ve haliyle hayatımıza zarar veriyor. bazı insanların üstünü çiziyor elimizde olmadan. bazı özelliklerimizi siliyor kağıttan hatta bazen yeni kelimeler ekliyor hayatımıza. kırmızı renkli,asla değişmeyen ve belirgin olan kelimeler. hayatınızın kitabını yazarken ne kadar çok kırmızı çizginiz varsa o kadar değişiyorsunuz. o kadar çok kişi müdahale ediyor hayatınıza. ne kadar çoksa o kadar başkaları yazıyor hikayenizi. 

 küçüklükten beri hep söylerler. "çok okuyun,çok fazla kitap okuyun." eğer hikayenizin sonunda kendi imzanız olsun isterseniz,çok fazla kitap okuyun.başka kitaplardaki kırmızı çizgilere dikkat edin ki kendi kitabınızda o çizgiler olmasın. kendi kitabınızda sizin hikayeniz olsun.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

aynı zamanı yaşamak

  aynı zamanı yaşamak diye bir şey var.   gece gündüz bir olduğunuz insanla bile aynı zamanı yaşamıyoruz aslında. sabah birlikte uyandığınızda aklınıza gelen şeyler bile farklı, farklı şeyler yemek isteyebiliyorsunuz kahvaltıda.  ya da arkadaşınızın sizinle bir şeyi paylaşırken yaşadığınız duygu durum ne onunkiyle aynı ne de sizin onu bir önceki dinleyişinizle.  verdiğim örneklerin hiçbiri yadırgadığımdan değil bu arada, işleyiş bu. böyle olmak zorunda.  günbatımını izlerken sizinle aynı hayalleri kurmuyor diye kimseye kızamazsınız.  biri sizle dertleşirken siz ne kadar kendinizi verebiliyorsunuz benim derdim bu aslında. o ailesinden yakınıyor siz onun için mi üzülüyorsunuz yoksa çok şükür sizin öyle dertleriniz mi yok, yoksa aman ağlasın da modumuza dönelimci misiniz?  birinin evi yandığında ölmesinden mi korkarsınız, bundan sonra yaşayacağı travmalardan mı, evsiz kaldığı için mi yoksa ya bir gün sizin de eviniz yanarsa mı? birinin elini ilk kez tutarken ne düşünüyorsunuz? elinizdeki
Devamı

fırsat indirimi

ilişkiler indirimi olan bir mağazada hızlıca bir şeyler seçmeye çalışmak gibi. anlık bir kararla eline bir şey alıyorsun ama mağazadan çıkmadan başka bir şeye tercih edebilirsin. onu denemek isteyebilirsin, onun rengi daha çekici olabilir ya da daha rahat gözükebilir. o kadar zaman tanımıyoruz ki birbirimize ve o kadar ne istediğimizi bilmiyoruz ki..  sadece indirimden faydalanmaya çalışıyormuşuz gibi geliyor bazen. 1-2 kriterimizi karşılıyorsa hemen sahip olmaya çalışıyoruz. geri kalanları ise sadece oldurmaya çalışıyoruz. bir beden küçük mü geldi, olsun kilo vermek istiyorum zaten. rengi aslında tam içime sinmedi mi, olsun alayım illa ki bir gün giyerim.  sadece bir şey hoşumuza gittiyse geri kalanını halledebilir diye düşünüyor insan. ya ben kabullenirim ya da o zamanla bana uyum sağlar yani “değişir” hiçbir şeye geç kalmadık aslında. çevremize bakınca dışardan güzel gözüken her şey başımıza geldiğinde sabrettiğimiz, alttan aldığımız, tahammül ettiğimiz şeylere dönüşüyor. aslında be
Devamı

bağlı balık

üç seçeneğinizin olması ile bin seçeneğinizin olması aynı şey değildir hiçbir zaman. 2. üzülmenizle 756. üzülmeniz arasında bir fark vardır.   ne mi fark var diyorum?  insanların sınırlarının olması ya da olmaması ruhsal durumu etkiliyor diyorum. insanların kendilerini tanımadıkları sürecinde ya da her şeyi kabul edebilir düzeyde kaldıkları sürecinde insanların daha mutsuz olabileceğini düşünüyorum.  önce kendini bilirsin, sonra da ne istediğini bilirsin. hayattan, kendinden, doğadan, aileden…  eğer ki bir sınırın yoksa her şeyi isteyebilirsin ve seçeneğin sınırsızdır. her şeyi denemeye kalkmak demek hem zaman kaybı demek hem de başarı oranının azalması demek. başarı oranın azaldıkça motivasyonunun azalması kaçınılmaz bana kalırsa. bu sebeple gittikçe artan mutsuzlukla aslında sınırları olmayan ve ne istediğini bilmeyen birine dönüşürsün. bu yüzden mutsuz olma ihtimalin her zaman daha fazla. eğer ki bir sınırın, bir kriterin olursa bir durumla karşılaşınca iki ihtimalin olur. ya evet b
Devamı